bugün önünden geçtim oranın
orası, küçüklüğümde her hafta sonu kocaman ailemizin toplaşıp pikniğe gittiği yer
orası, dedemin kırı
orası, dedemin bizim için meyve ağaçları diktiği yer
orası, kocaman ağaçların gölgesinde çamurlarla, bebeklerle evcilik oynadığımız yer

şimdi hiç orada 150 tane ağaç olmamış gibi dümdüz her yer, sadece yeşillik
sanki hiç piknik yapmamışız orada
sanki hiç sallanmamışız hamak kurup
sanki uçurtma uçurmamışız hiç
sanki hiç küçük baraka olmamış orada
sanki hiç çatısına çıkıp oyun oynamamışız, hiç bilmemişiz orayı



özledim.
herkesin kahkahalarının mangal ateşiyle birlikte yükselip gitmesini özledim
dedemin ağaçlara iple meyve asıp, bizi oralara göndermelerini özledim
sonbahar geldiğinde hep birlikte toplanıp zeytin toplamalarımızı özledim
dedemin oradaki neşeli halini özledim